คำวิจารณ์

อะเดย์ พูดถึงหนังเรื่องนี้ว่า "นวพลก็ยังคงประทับลายเซ็นของตัวเองไว้อย่างชัดเจน ทั้งจังหวะการแช่ภาพเพื่อดึงอารมณ์ การตัดต่อสุดกวน บทสนทนาที่เหมือนเราได้แอบฟังตัวละครคุยกัน และการลงไปสำรวจความสัมพันธ์ที่ครั้งนี้ร้าวลึกยิ่งกว่าเรื่องก่อนหน้า"[8] เดลินิวส์ อธิบายหนังว่า "หนังที่เล่นกับความรู้สึกแบบสุดโต่ง ไม่ว่าจะเป็นดนตรีประกอบสันสันโทนสีหม่นหมอง สิ่งของแต่ละชิ้นสะท้อนภาพในอดีตออกมา"[7]

ด้านการแสดง มติชน วิจารณ์นักแสดงนำทั้งสองว่า "ชุติมณฑน์ ที่นำเสนอตัวจีนออกมาได้อย่างพอดี ไม่มาก ไม่น้อย ซึ่งความเป็นตรงกลางนี่หละที่หายากที่สุด แต่ต้องชื่นชมที่เธอหาจนเจอ เธอรับบทได้หนักหน่วง นับว่าแบกไว้ทั้งเรื่องก็ได้...ส่วน ซันนี่ เรียกได้ว่าน้อยแต่มากของจริง อาจไม่มีบทเยอะ การแสดงของเขานำเราไปสู่อารมณ์เดียวกับตัวละครได้ไม่ยาก"[9]

รางวัล